Nareszcie wiadomo już, kiedy ukaże się najnowszy studyjny album włoskiej grupy Corde Oblique. “The Moon Is A Dry Bone” pojawi się 3 kwietnia 2020 roku nakładem oficyny Dark Vinyl.
Album gotowy był już w sierpniu ubiegłego roku, jednakże dopiero teraz udało się znaleźć odpowiedniego wydawcę. Ci z Was, którzy znają zespół z jego wcześniejszych produkcji, z pewnością rozpoznają poetycką tożsamość projektu, tym razem jednak połączoną z bardziej bezkompromisowym podejściem. W nowych nagraniach Corde Oblique czasy współczesne pokazano w odważny sposób ale ich szorstkość została złagodzona światłem wspomnień z dzieciństwa, płynącym z czasów, w których cud wciąż mógł się stawać i być inspiracją. Siódmy album studyjny Corde Oblique zawiera 10 premierowych utworów napisanych i wyprodukowanych przez mistrza Riccardo Prencipe oraz cover nagrania “Temporary Peace” z repertuaru grupy Anathema. To właśnie ta kompozycja jako druga zapowiada pojawienie się nadchodzącego albumu “The Moon Is A Dry Bone”. Pierwszą była ujawniona w styczniu w niemieckim Sonic Seducer Musikmagazin “Le Torri di Maddaloni”, nagrana z udziałem Denitzy Seraphim (ex-Irfan).
Tracklist
01. Almost Blue
02. La Strada
03. The moon is a dry bone
04. Le grandi anime
05. Le Torri di Maddaloni
06. Il figlio dei Vergini
07. La casa del Ponte
08. Temporary Peace
09. Il terzo suono
10. Herculaneum
11. Almost Blue II
Line up:
Riccardo Prencipe (klasyczne gitary akustyczne i elektryczne)
Rita Saviano (wokal w nagraniach 3, 8, głos towarzyszący w nagraniach 2, 6, 7)
Edo Notarloberti (skrzypce)
Umberto Lepore (bas)
Alessio Sica (perkusja)
+
Luigi Rubino (fortepian w nagraniu 8)
Michele Maione (bębny obręczowe, instrumenty perkusyjne)
Carmine Ioanna (akordeon)
Ponadto na albumie zaśpiewali:
Caterina Pontrandolfo (wokal w nagraniach 4, 6, 10, wokal towarzyszący w nagraniu 7)
Śpiewała gościnnie na wszystkich albumach Corde Oblique. Jest artystką z Basilicata zajmującą się wieloma dziedzinami artystycznymi, takimi jak teatr, muzyka, kino i literatura. Jest piosenkarką, performerką, aktorką, dramatopisarką, badaczką i reżyserką. Tworzy projekty łączące antropologię, teatr, śpiew i muzykę z wrażliwością na wspomnienia kobiet i tradycyjne pieśni z Basilicata. Współpracuje z pisarzem Franco Arminio i muzykiem Ambrogio Sparagna.
Denitza Seraphim (wokal w nagraniu 5)
Denitza to utalentowana bułgarska pieśniarka, w latach od 2003 do 2017 główna wokalistka uznanego na całym świecie zespołu Irfan. Śpiewała na albumach „Irfan”, „Seraphim” i „Eternal Return”. Jest pierwszym głosem wykonującego pieśni prawosławne Robev Choir pod dyrekcją Nelly Troshevej.
Maddalena Crippa (głos w nagraniu 7)
Jest jedną z najbardziej cenionych aktorek we włoskim teatrze. Debiutowała w wieku 17 lat w Piccolo Teatro di Milano w filmie Goldoniego „Campiello” w reżyserii Giorgio Strehlera. Współpracuje z najważniejszymi włoskimi i międzynarodowymi reżyserami, takimi jak Squarzina, Ronconi, Castri, Vitez, Stein i Carsen. Jest głosem narracyjnym w „Medei” J. Bendy w reżyserii Pietro Bellugi i Mario Brunello, a także w „Requiem” Pasoliniego (reżyser: R. De Simone) w teatrze San Carlo w Neapolu.
Sergio Panarella (wokal w nagraniu 6)
Wokalista Ashram, neoklasycznego zespołu, który wydał trzy albumy i odniósł ogromny sukces w Chinach i Portugalii.
Andrea Chimenti (wokal w nagraniu 2)
Od 1983 do 1989 Andrea Chimenti był wokalistą Mody, jednego z pierwszych włoskich zespołów rockowych. W 1990 roku rozpoczął karierę solową. Współpracował z Mickiem Ronsonem (gitarzysta i producent m.in. Davida Bowie, Lou Reeda, Boba Dylana) oraz Davidem Sylvianem.
Miro Sassolini (wokale w nagraniu 9)
Jeden z najważniejszych głosów pokolenia włoskiej „nowej fali”, wokalista florenckiego zespołu rockowego Diaframma w latach 1983–1989; założyciel projektu „Van Der Bosch” (1991 – 1996); muzyk melodyczny i badacz głosu; eksperymentator multimedialny i artysta figuratywny. W 2011 roku założył projekt „S.M.S.” z Cristiano Santinim i Monicą Matticoli.
